Ren mee berreenyn ghryle Vretnish er yn chied cheayrt jea. Er lhiam dy chur mee red beg rour bainney ayndaue as va y teayst feer ghleiynagh, as lhiann eh rish dagh ooilley red – y rollian fuinnee, my veir as y gryle, agh myr shen hene v’ad mie as blasstal.

Cácaí gridille Bhreatnacha

Rinne mé cácaí gridille Bhreatnacha air an chead uair inne. Tá mé ag smaoineamh go chuir mé barraíocht bainne iontu, dá bhrí sin bhí an taos an-ghreamaitheach agus ghreamaigh sé de gach rud – an crann fuinte, mo mhéar agus an ghrideall, ach mar sin féin bhí siad go maith agus an-bhlásta.

Picau ar y maen

Mi nes i bicau ar y maen am y tro cyntaf ddoe. Dw i’n meddwl roes i tipyn bach gormod o lefrith ynddynt ac roedd y toes yn ludiog iawn, ac mi lynodd o i bopeth – i’r rholbren, i fy mysedd ac i’r gradell, ond er hynny roedden nhw yn dda ac yn blasus.